Rođen je 23. aprila 1916. godine u Zagrebu. Sin je poznatog hrvatskog i jugoslovenskog političara dr Ivana Ribara. Osnovnu školu pohađao je u Karlovcu i Beogradu, a gimnaziju je završio u Beogradu. Jedno vreme živeo je i u Đakovu. Na početku školske 1934/35. godine, Lola je otišao u Pariz gde je počeo da studira političke nauke. Posle atentata na kralja Aleksandra, po savetu Svetozara Pribićevića, napustio je Francusku i prešao u Ženevu, gde je studirao političku ekonomiju. U jesen 1935. godine vratio se u Beograd i upisao se na Pravni fakultet.
Na Beogradskom univerzitetu, Lola se upoznao sa članovima ilegalne Komunističke partije Jugoslavije i Saveza komunističke omladine Jugoslavije.
Kada je 1937. godine Josip Broz Tito postao generalni sekretar Komunističke partije Jugoslavije, on je Ivu Lolu Ribara postavio na čelo Centralne izvršne komisije pri Centralnom komitetu KPJ (koja je kasnije prerasla u Centralni komitet SKOJ-a) i poverio mu oživljavanje svojih ideja o omladinskom pokretu.
Godine 1939. je diplomirao na Pravnom fakultetu, a 1940. se upisao na Filozofski fakultet Beogradskog univerziteta.
Januara 1940. Lola je bio uhapšen i iz beogradske „Glavnjače“, sa nekoliko desetina drugih komunista vozom, prebačen u koncentracioni logor u Bileći. U veoma teškim uslovima logora u Bileći, Lola nije pokleknuo već se sa drugim zatvorenim komunistima – Mošom Pijade, Ivanom Milutinovićem i dr. borio za bolje uslove života u logoru i humaniji odnos prema zatvorenima. Pod pritiskom javnosti Lola je, sa ostalim logorašima, 16. maja 1940. godine pušten iz logora u Bileći, koji je nekoliko meseci kasnije ukinut.
Oktobra 1943. godine Ivo Lola Ribar je odlukom Vrhovnog štaba NOV i POJ određen za šefa Prve vojne misije NOV i POJ, koja je trebalo da otputuje u Kairo, u Štab savezničke komande za Bliski istok, kao prvi opunomoćeni predstavnik Nove Jugoslavije. Pored Lole u ovoj vojnoj misiji nalazili su se Vladimir Velebit i Miloje Milojević. U trenutku kada se spremao da poleti avionom u Kairo, 27. novembra 1943. godine, neposredno pre poletanja, na aerodromu na Glamočkom polju pogođen je bombom iz neprijateljskog aviona i na licu mesta poginuo.
Ukazom Predsedništva Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ), 18. novembra 1944. godine, na godišnjicu pogibije, među prvim borcima Narodnooslobodilačke vojske, proglašen je za narodnog heroja.
Čitava Lolina porodica učestvovala je u Narodnooslobodilačkoj borbi. Otac Ivan bio je predsednik AVNOJ-a; mlađi brat Jurica poginuo je oktobra 1943. kod Kolašina; majka Tonica ubijena je jula 1944. godine u sremskom selu Kupinovu; sestra, po majci, Božena, bila je zatočena u logoru na Banjici; a verenica Sloboda Trajković, je sa čitavom svojom porodicom ubijena u gasnoj komori u Banjičkom logoru.
Lola Ribar je u posleratnoj Jugoslaviji, bio jedna od ikona Narodnooslobodilačkog rata i socijalističke revolucije. Mnoge osnovne i srednje škole širom Jugoslavije su nosile njegovo ime (a neke i danas – npr. u Novom Sadu, Somboru, Kruševcu i dr.), kao i ulice, trgovi i dr. Njegovo ime nose Kulturno-umetničko društvo „Ivo Lola Ribar“ iz Beograda, Odred izviđača „Ivo Lola Ribar“ iz Novog Sada, Institut „Ivo Lola Ribar“ i fabrika „Ivo Lola Ribar“ iz Železnika.
Inspirisan pismom koje je Lola napisao svojoj verenici Slobodi, Kornelije Kovač, vođa Korni grupe, je napisao pesmu „Ivo Lola“, koja je 1973. godine izašla na istoimenom singl-albumu. Iste godine je snimljen TV film.
YOTUBE KORNI GRUPA – IVO LOLA
Like this:
Like Loading...
Related
